วันศุกร์ที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2562

Slow life at Ludhiana ในวันที่โลกมี4G

ขี่เก๋ง อย่าลืมเกวียนบ้านนอก ระวังนะจ้ะบางกอก
จะหลอกพานางเร่ขาย555555
😂😂😂ผู้ช่วยแม่โอมค่ะ
นางโทรมา มิราทำอะไร เปล่ามิราไม่ได้ทำอะไร
แล้วคุณทำอะไร? หันกล้องไปให้ดู
โอ๊ยยยยย.....ฟินนนน ฟินมากกกกกกกกกกก😂😂
ยุคสมัยเปลี่ยนไป เราเห็นวัว เห็นควายน้อยลง
(หรือบางที่ไม่มีให้เห็น)
แต่คุณเชื่อมั้ยว่า
ที่นั่น ม้า ลา วัว มีให้เห็นกันบนถนนคอนกรีต
เดินๆไปก็ยังเห็นขี้วัว ตกอยู่เกลื่อนถนน
คือ ถ้าอารมณ์คนชอบดูความศิวิไล ก็ต้องไปที่อื่นๆ
จากที่อ่านหนังสือ และฟังเรื่องเล่าจากปากเพื่อนๆของเรา
ปัญจาบมีทุ่งไร่ ทุ่งนาเยอะมากกกก มีทุ่งแป้งโรตี ทุ่งมัสตาร์ด ทุ่งฝ้าย มองแบบTop view(ด้านบนเครื่องบิน)
จะเห็นสีเขียวๆ เป็นตารางๆ เต็มพื้นที่ไปหมด
คือส่วนตัวแล้วชอบมากกกกกกกกกกกกกกก
อยู่ไทยชีวิตเกิดมาไม่เคยมีไร่มีนาของตัวเอง
พ่อแม่ไม่มีมูลมัง ไม่มีที่ทาง แต่เห็นทุางนา ต้นไม้
ก็อยากหยุดเวลาไว้อย่างนั้น นั่งมองได้เป็นวันๆ
ภาพที่เห็นคือludihna เป็นส่วนหนึ่งของปัญจาบ
อยู่ไกลจากอมริสาอีก4-5ชม. จริงๆระยะไกลขนาดนั้น
สัญญาณเนทยังมี แสดงว่าอินเตอร์เนทอินเดียไม่ขี้ๆนะคะ
😂😂
ให้ทุกคนลองนึกภาพว่า ภาพตรงหน้าคือปากช่อง
แล้วเราอยู่กรุงเทพ ระยะทางแค่นี้เอง อินเดีย กรุงเทพ 4-5ชม.ก็ถึงกันแล้ว
แต่เรื่องจริงคือ เราห่างกันเป็นไมล์กิโล
ภาพสวยๆนั่น แม่โอมไม่ได้เห็นกับตา
แต่มีคนใจดีส่งมาให้ดู
อีกมุมหนึ่งของโลก ที่สอดประสานกับความเจริญทางวัตถุแบบไม่หยุดหย่อน ประเทศที่มีแระชากรมากเป็นอันดับสองของโลก มีประชากรกว่าพันล้าน อินเดียมีพื้นที่ทั้งหมด 3,290,000 ตารางกิโลเมตร และมีภาษาพูดสื่อสารกันมากที่สุดถึง 800 ภาษา แน่นอนความเจริญกับความไม่เจริญย่อมห่างกันราวฟ้ากับเหว
เมืองคือคนขับเก๋ง แต่งตัวโก้ ถือโทรศัพท์ราคาแพงๆ
อีกซอกนึงคือมีเด็กๆไร้บ้านและเดินขอทานในทุกถนน
และอีกฟากเมือง ยังมีเกวียนให้ขี่ มีฟืนให้ใช้ มีทุ่งหญ้าให้เดิน โทรศัพท์ก็เป็นแบบกดๆ
คือชอบมากนะ เวลาที่เห็นวิถีชีวิตคน ได้มองเห็นเวลาเช้าจรดค่ำ ว่าเค้าทำอะไรบ้าง มันทำให้เราต้องรีบบอกตัวเอง
เรามาไกล และมีอะไรในชีวิตบ้าง มีอะไรที่ยังไม่ได้ปันบ้าง
อีกว่าเวลาเราเหลือเท่าไหร่ แล้วอะไรที่ยังไม่ได้ทำบ้าง
คุณค่าที่เราได้เห็นได้สัมผัสมันทำให้เรารู้ว่า
ไม่ว่าโลก...จะหมุนไปกับเทคโลโลยีล้ำเลิศแบบไหน
เราก็หนีไม่พ้นความธรรมดาของชีวิต
เมื่อรถมีไว้ขับ และไม่ได้มีไว้อวดความร่ำรวย
บ้านมีไว้ให้เราอยู่อาศัย พอคุ้มแดดคุ้มฝน
และไม่ได้มีไว้บอกความยิ่งใหญ่ของฐานะ
เครื่องแต่งกายมีไว้อบอุ่นร่างกาย ไม่ได้มีไว้เพื่ออวดใครๆว่าได้มาจากไหน ซื้อมาเท่าไหร่
สุดท้าย ทุกคนก็ยังกินข้าวที่ปลูกบนผืนนาของโลกเหมือนกัน และใช้อากาศเดียวกัน จวบกระทั่งหมดลมหายใจจากกันไปอยู่ดี
แล้วที่เรามีชีวิตที่ยังเหลืออยู่นี่....
เรามีอะไรส่งมอบให้เพื่อนๆร่วมโลกรึยัง
ตอนนี้ดูภาพไป จินตนาการมันก็ไปถึงกลางปี
จะได้ดูภาพเหล่านี้กับตา ย้ำมันตลอด ว่าฉันคือ
#มิราออลล์อินเดีย #miraallindia 🌿🇮🇳
หาเงินใช้หนี้ใครๆได้หมด จะไปเดินที่นั่นให้ครบทุกเมือง
😂😂😂😂จะไปนั่งเกวียนขี่วัว จูงควาย
บอกแล้วว่าตั้งแต่ทำร้าน ตั้งใจไว้ว่า ร้านมิราจะไม่ใช่แค่ร้านผ้า แต่มิราจะสร้างความสุขให้ทุกคนที่มีแรงดึงดูด
ในการ #เล่าเรื่องเมืองอินเดีย ในแบบมิรา
รักกันก็มาตามอ่านเอามันส์นะคะ
#มิราออลล์อินเดีย #miraallindia #lifelovelivediary
#กำลังใจไดอารี่ #มิรา #mira #มิราพาเพลิน
#lifecoachmira #เล่าเรื่องเมืองแขก #panjab #amritsar
#เล่าเรื่องเมืองอินเดีย
#miracleofloveatindia 🥰🌿🌿












ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น